czwartek, 25 kwietnia 2013

wezwanie do uzupełnienia braków wniosku do KRS, zwrot wniosku

Najczęstszy problem, z jakim stykają się przedsiębiorcy w KRS w związku z rejestrowaniem zmian w rejestrze, to wszelkiego rodzaju błędy i braki w złożonym wniosku.

Od rodzaju uchybienia zależy reakcja sądu i w konsekwencji działania, jakie można podjąć celem ich skorygowania i uzyskania wpisu zgodnie z wnioskiem.

Zasadniczo działania sądu rejestrowego można podzielić na dwie grupy. Są to:

1.  postanowienia wzywające do uzupełnienia braków wniosku (ewentualnie usunięcia przeszkód wpisu)
oraz
2. zarządzenia o zwrocie wniosku.

Postanowienia wzywające do uzupełnienia braków:

Wydawane są przez sąd w każdym przypadku stwierdzenia braków we wniosku innych niż nieprawidłowe jego wypełnienie lub brak opłaty za wpis albo za ogłoszenie (art. 19 ust.1- 3a oraz art. 20a ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym). Są to między innymi:

- niedołączenie dokumentów wymaganych do dokonania wpisu (np. wzorów podpisu, protokołów NZW itp),

- dołączenie dokumentów błędnych (niezgodnych z k.s.h., niewłaściwie podpisanych).

Obecnie też sąd rejestrowy wzywa do przedłożenia zaświadczeń o niekaralności członków organów spółek za przestępstwa określone w art. 18 k.s.h.
(szerzej o tym zagadnieniu:http://www.praktyczneprawospolek.blogspot.com/2013/04/kogo-obejmuje-zakaz-penienia-funkcji-w.html)

W takiej sytuacji wydawane jest postanowienie o wezwaniu do usunięcia przeszkody w dokonaniu wpisu, które co do zasady wywołuje skutki analogiczne do skutków zwykłego postanowienia brakowego.

W postanowieniu, które doręcza się wnioskodawcy, sąd wyznacza termin, w  jakim braki muszą zostać uzupełnione. Uzupełnienie tych braków w terminie powoduje rozpoznanie wniosku.

Nieuzupełnienie natomiast skutkuje odmową wpisu zmian - czego najpoważniejszą konsekwencją jest konieczność wniesienia i opłacenia nowego wniosku.

Co zrobić jednak, jeśli z jakichś przyczyn nie możemy zrealizować wymagań sądu w wyznaczonym terminie?

Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające uzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie warto kierować do Sądu prośbę o przedłużenie wyznaczonego terminu z powołaniem się na nadzwyczajne okoliczności (np. nieobecność osób zobowiązanych do złożenia podpisu, konieczność orzekiwania na dokument urzędowy). Ważne jednak, aby z takim wnioskiem wystąpić przed upływem pierwotnie wyznaczonego terminu.

Zarządzenia o zwrocie wniosku:

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o Krajowym Rejetrze Sądowym wydawane są przez sąd w każdym przypadku stwierdzenia:

- braku należnej opłaty (brak opłaty lub opłata wniesiona w niewłaściwej wysokości),

- niezłożenia wniosku na odpowiednich formularzach,

- błędnego wypełnienia formularzy.

W zarządzeniu sąd zobowiązany jest podać przyczyny uzasadniające zwrot wniosku.

Zwrot taki jednak nie oznacza, że mamy zamkniętą drogę do uzyskania wpisu zmian do rejestru.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy o KRS, w przypadku zwrotu wniosku może on być ponownie złożony w terminie 7 dni od daty doręczenia zarządzenia o zwrocie wniosku. Jeśli wniosek nie jest dotknięty brakami - wywołuje skutek od daty pierwotnego wniesienia.

Co zatem zrobić, ażeby uzyskać wpis wnioskowanych zmian?

Należy w terminie 7 dni skorygować wszystkie braki wskazane w treści zarządzenia o zwrocie wniosku i złożyć nowy wniosek.

Dobrą praktyką w takiej sytuacji jest sporządzenie również pisma przewodniego do wniosku, które ułatwi sądowi procedowanie i może skrócić czas oczekiwania na wpis.

środa, 24 kwietnia 2013

skuteczność zmian w spółce z o.o. - od ich dokonania czy od momentu wpisu do rejestru?

Wielu przedsiębiorców ma wątpliwości, od kiedy właściwie skuteczne są zmiany dokonane w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością?

Czy przykładowo członek zarządu nabywa uprawnienia do reprezentowania spółki z chwilą powołania go, czy też z chwilą wpisania go do zarządu przez sąd rejestrowy?

Czy nowa siedziba spółki jest obowiązująca od momentu podjęcia uchwały w przedmiocie zmiany umowy spółki, czy od momentu rejestracji tej zmiany w KRS?

Żeby rozwiać wszelkie wątpliwości należy dokonać podziału czynności prowadzących do zmian w spółce z o.o. na dwie grupy - czynności, dla których istnienia konieczny jest wpis przez sąd rejestrowy (czynności, dle których wpis do rejestru ma charakter konstytutywny) oraz takie, które są skuteczne już od momentu dokonania (czynności, dla których wpis do rejestru ma charakter deklaratoryjny).

Czynności skuteczne od momentu wpisu do rejestru to między innymi:

1. zmiana umowy spółki - zgodnie z art. 255 § 1 k.s.h. zmiana umowy spółki wymaga podjęcia stosownej uchwały oraz wpisu do rejestru. Każda zatem zmiana w zakresie, którego dotyczy treść umowy spółki dla swojej skuteczności wymaga wpisu do rejestru. Taką zmianą więc przykładowo jest:
  • zmiana firmy spółki,
  • zmiana przedmiotu działalności spółki,
  • zmiana siedziby spółki (czyli miejscowości - nie mylić ze zmianą adresu),
  • podwyższenie kapitału zakładowego dokonane poprzez zmianę umowy spółki,
  • zmiana sposoby reprezentacji spółki (czyli np. wprowadzenie reprezentacji łącznej zamiast indywidualnej - nie mylić, że zmianą składu osobowego w organach spółki)
2. podwyższenie kapitału spółki niewymagające zmiany umowy spółki - zgodnie z art. 262 § 4 k.s.h. podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru, zatem dotyczy on również podwyższenia kapitału zakładowego spółki dokonanego na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki.

Czynności skuteczne od momentu ich dokonania to między innymi:

1. zmiany składu osobowego w organach spółki - powołany członek zarządu zyskuje wszystkie uprawnienia i obowiązki już z chwilą jego powołania, odwołany członek zarządu zaś od momentu podjęcia uchwały o jego odwołaniu albo od momentu skutecznego złożenia oświadczenia o rezygnacji z funkcji traci prawo reprezentowania spółki,

2. zbycie udziału w spółce - zgodnie z art. 187 § 1 k.s.h. zbycie udziału jest skuteczne wobec spółki z chwilą poinformowania jej o tym fakcie wraz z dowodem dokonania czynności. Nowy wspólnik zatem uzyskuje wszystkie prawa i obowiązki już w momencie nabycia udziału,

3. udzielenie prokury - prokurent uzyskuje uprawnienie do działalnia w imieniu spółki już od momentu udzielenia mu prokury,

4. zastaw na udziałach - podobnie jak w punkcie 2 powyżej, zgodnie z art. 187 §1 k.s.h. również zastaw na udziałach skuteczny jest wobec spółki z chwilą poinformowania jej o tym fakcie wraz z dowodem dokonania czynności.

Zaznaczyć należy jednak, że powyższy podział i wnioski rozpatrywane są z punktu widzenia spółki i nie uchybiają przepisom dotyczącym skutków wpisu do rejestru, rozbieżności pomiędzy wpisami w rejestrze a rzeczywistym stanem prawnym oraz domniemaniem prawdziwości danych wpisanych do rejestru, przewidzianych w ustawie o krajowym rejestrze sądowym (art. 14 i następne), rozpatrywanych z punktu widzenia osób trzecich.

Pamiętać trzeba, że jakkolwiek niektóre czynności są skuteczne od momentu ich dokonania, to jednak powoływanie się na ich dokonanie wymaga każdorazowego przedstawienia odpowiednich dokumentów kontrahentowi i powoduje różne komplikacje praktyczne.

I tak na przykład, członek zarządu chcący działać za spółkę przed wpisem jego powołania do rejestru winien przy każdej czynności okazywać stosowną uchwałę wspólników o jego powołaniu. Podobnie niewpisany do rejestru wspólnik zbywający swoje udziały będzie musiał przedstawić kupującemu umowę potwierdzającą nabycie udziałów oraz dowód poinformowania spółki o tym fakcie.

Podsumowując zatem należy stwierdzić, że pomimo skuteczności niektórych zmian jeszcze przed ich wpisem, warto jednak zmiany zgłaszać do rejestru niezwłocznie. Pozwoli to nie tylko uniknąć przedstawionych powyżej komplikacji, ale również ustrzec spółkę oraz członków zarządu przed konsekwencjami niedopełnienia obowiązków rejestrowych.

O kwestii ustalenia konkretnej daty obowiązywania zmian w spółce piszę tu:
https://praktyczneprawospolek.blogspot.com/2018/02/od-kiedy-skuteczny-jest-wpis-do-krs.html

piątek, 19 kwietnia 2013

umowy pożyczek z członkami organów spółek kapitałowych

Art. 15 § 1 k.s.h.- przewidujący konieczność uzyskania zgody zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia na zawarcie umowy pożyczki lub innej podobnej umowy z członkami organów spółki, prokurentem oraz likwidatorem - budzi liczne kontrowersje w praktyce.

W szczególności, w związku z jego brzmieniem rodzi się zasadnicze pytanie - czy przepis ten dotyczy umów, w których spółka jest pożyczkodawcą, czyli umów, na mocy których członkowie organów otrzymują od spółki świadczenie pieniężne? Czy też również umów, w których to członek organu jest pożyczkodawcą, a więc takich, w których to spółka uzyskuje przysporzenie?

W doktrynie można znaleźć zwolenników obu poglądów.

Za poglądem wskazującym na wąską wykładnię tego przepisu, czyli wymaganiem zgody wyłącznie w umowach, w których pożyczkodawcą jest spółka przemawia celowość tego przepisu. Chodzi zasadniczo o to, ażeby funkcjonariusze spółki ( szczególnie członkowie zarządu, prokurenci i likwidatorzy) dysponujący de facto majątkiem spółki nie mogli dowolnie i poza kontrolą wspólników dokonywać takich czynności na warunkach preferencyjnych dla siebie, ze szkodą dla spółki.

Z drugiej strony jednak można sobie również wyobrazić sytuację, w której preferencyjne czynności skutkujące pokrzywdzeniem spółki będą podjęte poprzez zawarcie umowy pożyczki, w której to spółka jest pożyczkobiorcą - chociażby poprzez zastrzeżenie na rzecz członka organu (pożyczkobiorcy) wysokiego oprocentowania. To z kolei niweluje zasadność powyższego argumentu zwolenników przyjęcia wąskiej wykładni.

Według mnie sposób redakcji tego przepisu (mówiący ogólnie o "zawarciu umowy") wyłącza możliwość wąskiej interpretacji i nakazuje uzyskanie zgody zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia w każdym przypadku, kiedy stroną umowy (a więc bez znaczenia którą stroną) jest członek organów spółki, likwidator albo prokurent.

Zagadnienie powyższe jest o tyle ważne w praktyce, o ile zgodnie art. 17 ust. 1 k.s.h. umowa zawarta bez wymaganej zgody jest nieważna. A tym samym, przyjęcie wąskiego rozumienia art. 15 k.s.h. może skutkować licznymi komplikacjami, w przypadku wykonywania takiej nieważnej umowy.

Z powyższych względów w mojej ocenie każda umowa wymieniona w art. 15 k.s.h. zawierana z członkiem organu spółki, bez względu na to, czy jest on pożyczkodawcą czy pożyczkobiorcą - wymaga uzyskania zgody zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia.

poniedziałek, 15 kwietnia 2013

podwyższenie kapitału zakładowego spółki z o.o. w trybie dotychczasowych postanowień umowy spółki, poprzez podwyższenie wartości udziałów

Odnotować należy niezwykle ważną dla wszystkich wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zmianę w wykładni art. 257 k.s.h.. Zmiana ta dotyczy  dopuszczalności "uproszczonego" podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o., tj. dokonana w trybie dotychczasowych postanowień umowy spółki..

Istniejąca do niedawna praktyka sądów rejestrowych ( w tym wydziałów warszawskich ), poparta między innymi przez orzecznictwo SN (vide: wyrok SN III CSK 5/11, wyrok SN II CSK 5050/09) sprowadzała się do uznania dopuszczalności w tym trybie wyłącznie podwyższenia kapitału zakładowego poprzez stworzenie nowych udziałów. Interpretacja ta oparta była na literalnym i rygorystycznym rozumieniu treści art. 257 k.s.h.

Poniżej prezentowana przeze mnie Uchwała Siedmiu Sędziów SN jednak, jednoznacznie rozwiewa wszelkie wątpliwości interpretacyjne i dopuszcza ostatecznie również w tym trybie podwyższenie kapitału poprzez podwyższenie wartości dotychczas istniejących udziałów, pod warunkiem jednak, że objęcie dokonane zostanie przez dotychczasowych wspólników proporcjonalnie do posiadanych uprzednio udziałów.


Uchwała
Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izba Cywilna
z dnia 17 stycznia 2013 r.
III CZP 57/12


Podwyższenie kapitału zakładowego spółki z o.o. może nastąpić przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów, z tym że nowe udziały w podwyższonym kapitale mogą być objęte jedynie przez wspólników w stosunku do ich dotychczasowych udziałów.

Orzeczenie to wydaje się słuszne i pożyteczne z punktu widzenia przedsiębiorców, albowiem daje wspólnikom większą elastyczność w kształtowaniu wartości i ilości udziałów oraz usuwa powstałe na gruncie stosowania tych przepisów rozbieżności.

piątek, 12 kwietnia 2013

kogo obejmuje zakaz pełnienia funkcji w organach spółek ?

Zgodnie z art. 18 kodeksu spółek handlowych - członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidatorem spółki może być wyłącznie osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych, niekarana za przestępstwa wymienione w tym przepisie, wobec której nie orzeczono środka karnego określonego w art. 39 pkt. 2 kodeksu karnego.

Stąd, osoba niespełniająca powyższych kryteriów nie może zostać powołana do pełnienia takich funkcji, a w przypadku prawomocnego skazania jej już w trakcie pełnienia funkcji, z dniem uprawomocnienia się wyroku skazującego traci ona możliwość dalszego zasiadania w organach.

Dotychczas przepis ten był rzadko stosowany w praktyce. W sądach rejestrowych nie istniały procedury sprawdzające osoby powołane na powyższe funkcję, nie wymagano dołączania zaświadczeń o niekaralności, zatem ograniczenia te faktycznie mogły być (i wielokrotnie były) skutecznie obchodzone.

Jednakże sprawa "Amber Gold" sprawiła, że sądy niejako "przypomniały" sobie o istnieniu tego przepisu, co z kolei zaowocowało wdrożeniem nowej procedury, polegającej na urzędowym weryfikowaniu karalności osób powołanych do pełnienia tych funkcji. Wskutek tego, w chwili obecnej nie ma praktycznie możliwości uzyskania wpisu do rejestru osoby niespełniającej warunków z art. 18 k.s.h.

Powyższa zmiana w procedowaniu sądów rejestrowych budzi zdziwienie wielu przedsiębiorców - szczególnie takich z doświadczeniem w zakresie spółek, którzy dotychczas nie spotkali się z problemami w zakresie powyższych zakazów.

Wielu przedsiębiorców też nie zdaje sobie przy tym sprawy z tego,  jak szeroki jest ustawowy zakres ograniczeń.

Postaram się zatem wymienić przypadki, w jakich wyłączona jest możliwość pełnienia funkcji w organach spółek i są to:

 - orzeczenie środka karnego określonego w art. 39 pkt. 2 k.k. - czyli orzeczenie zakazu pełnienia funkcji w organach spółek wprost;

karalność za niektóre przestępstwa określone w k.s.h tj. wyłącznie z: art. 587 (podanie nieprawdziwych danych), art. 590 (umożliwienie bezprawnego głosowania), art. 591 (bezprawne podługiwanie się dokumentem);

- karalność za wszystkie przestępstwa przeciwko ochronie informacji - określone w rozdziale XXXIII k.k., tj. m.in.: ujawnianie infromacji niejawnych,  bezprawne uzyskanie informacji, niszczenie danych informatycznych, zakłócanie systemu komputerowego;

- karalność za wszystkie przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów - określone w rozdziale XXXIV k.k. tj. m. in.: fałszerstwo, używanie dokumentów poświadczających nieprawdę, posługiwanie się cudzym dokumentem;

- karalność za wszystkie przestępstwa przeciwko mieniu - określone w rozdziale XXXV k.k., tj. m.in: wszelkie rodzaje kradzieży (w tym kradzież z włamaniem), rozbój, oszustwo, zniszenie mienia, zabór pojazdu, paserstwo;

- karalność za wszystkie przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu określone w rozdziale XXXVI k.k., tj. m.in.: wyrządzenie szkody w obrocie gospodarczym, łapownictwo, wyłudzenie kredytu, pranie pieniędzy, pokrzywdzenie wierzyciela;

- karalność za wszystkie przestępstwa przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi określone w rozdziale XXXVII k.k. tj. m.in.: fałszowanie pieniędzy, rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji w obrocie papierami wartościowymi;

Należy pamiętać, że zakazy te ustają z upływem piątego roku od dnia uprawomocnienia się wyroku skazującego, jednakże nie mogą zakończyć się wcześniej niż z upływem trzech lat od dnia zakończenia okresu odbywania kary.

Co ważne jednak, nawet skazujący wyrok nie oznacza, że sprawa jest beznadziejna. Ustawodawca pozostawia osobie podlegającej powyższym zakazom jedną możliwość.

§4 art. 18 k.s.h. mianowicie dopuszcza możliwość wcześniejszego zakończenia obowiązywania tego zakazu w stosunku do sprawców przestępstw nieumyślnych, pod warunkiem wystąpienia przez skazanego w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku skazującego do sądu, który go wydał o zwolnienie takiego skazanego z zakazu pełnienia funkcji, lub skrócenie czasu jego trwania.

środa, 10 kwietnia 2013

konwersja pożyczek wspólnika na kapitał zapasowy?

Dopuszczalność zamiany zobowiązania spółki wobec wspólnika z tytułu pożyczki udzielonej spółce na udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki z o.o. (w praktyce zwane konwersją pożyczek na kapitał zakładowy) nie budzi wątpliwości.

Ostatnio jednakże spotkałam się z zagadnieniem ewentualnej dopuszczalności konwersji pożyczek wspólnika na kapitał zapasowy spółki z o.o.


W mojej ocenie taka konwersja wprost, bez dokonania dodatkowych czynności prawnych jest niedopuszczalna.

Niedopuszczalność ta wynika po pierwsze z samej istoty kapitału zapasowego. Zgodnie z kodeksem spółek handlowych (art. 154 § 3, art. 192) oraz z ustawą o rachunkowości (art. 36) bowiem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością taki kapitał tworzy się z zysku, z agio lub z dopłat wspólników.

Po drugie i myślę, że najważniejsze, z punktu widzenia prawnego taka konwersja stanowiłaby w istocie zwolnienie z długu w rozumieniu art. 508 k.c. (umorzenie pożyczki). Przeciwnie bowiem niż w przypadku zamiany pożyczek na udziały (gdzie w zamian za umorzenie wierzytelności wspólnika o zwrot pożyczki wspólnik uzyskuje udziały w kapitale zakładowym spółki), taka zamiana nie dawałby ze strony spółki wspólnikowi żadnego ekwiwalentu, a zatem czynność ta miałaby w istocie charakter umownego zwolnienia z długu. To z kolei miałoby swoje konsekwencje podatkowe, albowiem taka umorzona pożyczka stanowiłaby przychód spółki podlegający opodatkowaniu. Oczywiście w rezultacie kwoty z umorzonych pożyczek mogłyby znaleźć się w kapitale zapasowym, ale już jako zysk spółki powstały w wyniku umorzenia pożyczek, a nie wprost jako konwersja tych pożyczek.

Jak zatem zgodnie z przepisami "wprowadzić" pożyczki na kapitał zapasowy sp. z o.o.?

Istnieją między innymi dwa sposoby.

Pierwszym z nich jest podwyższenie kapitału zakładowego spółki i pokrycie podwyższenia wierzytelnościami wspólnika względem spółki z tytułu pożyczek.

Żeby jednak pożyczki zostały przeniesione na kapitał zapasowy spółki a nie na kapitał zakładowy  -kwota podwyższenia musi być niższa niż wartość pożyczek, natomiast pokrycie podwyższenia musi zostać dokonane całą kwotą pożyczek. W ten sposób kwota pożyczki równa wysokości objętego podwyższenia powiększy kapitał zakładowy spółki, natomiast nadwyżka (agio), zgodnie z art. 154 § 3 k.s.h. będzie przelana na kapitał zapasowy.

Drugim sposobem jest uchwalenie dopłat do kapitału zakładowego (oczywiście pod warunkiem, że umowa spółki taką możliwość przewiduje, a jeśli nie przewiduje to wyłącznie pod warunkiem uprzedniej zmiany umowy spółki), konwersja wierzytelności z udzielonych pożyczek na poczet roszczenia spółki o dopłaty i w końcu przelanie tych dopłat na kapitał zapasowy.

wtorek, 9 kwietnia 2013

kapitał docelowy w spółce akcyjnej - uwagi w zakresie rejestracji

Chciałabym podzielić się krótką refleksją na temat jednego z problemów, jakie mogą pojawić się przy rejestracji spółki akcyjnej w sądzie rejestrowym.

Otóż, w polu nr 65 w części C.9 druku w04 konieczne jest podanie liczbowo i słownie kapitału docelowego spółki akcyjnej, jeśli został przewidziany w statucie.

Kapitał docelowy określony w art. 444 k.s.h. jest najprostszą, albowiem niewymagającą zmiany statutu (dokonywaną przez zarząd) formą podwyższenia kapitału w spółce akcyjnej.

Aby jednak takie podwyższenie w ramach kapitału docelowego nastąpiło, statut musi upoważniać zarząd do takich czynności oraz określać wysokość tego kapitału. Wysokość ta nie może przekraczać 3/4 kapitału zakładowego spółki.

Problem praktyczny pojawia się w sytuacji wypełniania druków do sądu rejestrowego. Pomimo jasnego brzmienia §3 art. 444 k.s.h. praktyka sądów rejestrowych w tym zakresie nie jest jednoznaczna.

Wbrew temu co się może wydawać, wysokość kapitału docelowego wpisana do części C.9 powinna stanowić maksymalnie 3/4 kapitału zakładowego, a nie, jak często zdarza się wpisywać sądom rejestrowym, 1 i 3/4 kapitału zakładowego.

Przykładowo, dla spółki z minimalnym kapitałem zakładowym 100.000 złotych maksymalny kapitał docelowy to 75.000 złotych, a nie 175.000 złotych.

Ta błędna praktyka jednakże nie jest całkiem nieuzasadniona. Z logicznej wykładni pojęcia "kapitał docelowy" bowiem wywieść można, że jest to wartość całego kapitału zakładowego, jaki spółka  może mieć po dokonaniu wszystkich przewidzianych w statucie podwyższeń, a nie wyłącznie wartość podwyższenia.

Nie mniej jednak, z racji treści może nieco nielogicznego lecz nadal niewymagającego wykładni §3 art. 444 k.s.h. należy pole to wypełniać zgodnie z literalnym brzmieniem pojęcia "kapitał docelowy" w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych.

Nie znajduję bowiem argumentów prawnych, które pozwoliłyby na obronę stanowiska procesowego w przypadku ewentualnego zwrotu wniosku z powyższego powodu. Niestety odwoływanie się do "praktyki" niektórych wydziałów rejestrowych może być w takim przypadku zupełnie nieskuteczne.